سلام آرام توفاني. نوشته هاي تو نشون ميده كه يه چيزي تو مايه هاي عشق ، البته عشق به خوبيها تورو بدجوري شيداكرده ، كه البته اين شيدايي هم تلخه وهم شيرين . اما هرچي هست كم كم آدم رو به غبطه وا ميداره كه جوونهاي امروزي چه طبع لطيف وقشنگي دارن. بازهم ميگم احساس تو به پدر احساس ساقه به ريشه است كه نشان مي دهد بي ريشه نيستي . اي كاش همه بروبچه ها اتصال خودشون رو به هرچي ريشه است حفظ كنند واون رو با دستهاي خودشون قطع نكنند كه هرچه بلا به سرما مياد ازگسستن ازريشه هاست.