از همان روز ازل آب گذشت از سر من

چه غم ار باد برد خرمن خاكستر من

من به اين خواستن و باختنم ساخته ام

بيخودي پا مكش اي حوصله از باور من

اولين بار دلم نيست كه افتاده به خاك

شرمسار است زمين از دل خاكي تر من