هميشه رفتن حتي درنرسيدن ...رفتن کتاب بالهايت را کجا جا گذاشتي از نظر اهاري رو خوندي آجي ؟ گفتي رسيدن به محبوب، ياد بخشي افتادم که لاک پشت با خدا حرف ميزنه ميگه:اين عدل نيست کاش پشتم را اين همه سنگين نميکردي من هيچ گاه نميرسم هيچ گاه ... ودر لاک سنگين خود خزيد به نيت نا اميدي خدا سنگ پشت را ازروي زمين بلند کرد زمين را نشانش داد کره ي کوچکي بود وگفت : نگاه کن ابتدا وانتها ندارد چون رسيدني در کار نيست فقط رفتن است حتي اگراندکي ... وهر بار که ميروي، رسيده اي ! ممنون اجي که منو ياد اين انداختي که حتي اگه ظاهرا نميبينم که رسيدم اندک رفتني خود رسيدن است رفتن هاي زندگيت مستدام خواهر خوش ذوق آرام