پروردگارا !
چه زيباست آن زمان که تنها عشق تو همخانه ي دل ما گردد
و با گرماي نگاه نوازشگرت سردي غربت از آشيان جانمان برهد
و ديدگانمان با صميميت باران و صداقت نيلوفرانه دعا آشنا شود
و ما در دشتي از سرخ ترين شقايق ها با ياس هاي سجاده مان همراز شويم