اين‌جا‌ يا بايست بشيني گوشي به‌دست، اشکِ عزيزت را ببيني، دَم‌بگيري: «تقصير تو نبوده عزيز! تقصير تو نبوده!»، يا بروي همان‌جايي که پري رفت و به بچه‌اش گفتند رفته فرنگ. اعدامي‌ها دسته‌ي ده‌تايي به ديوار نمي‌کشند، جاي تقويم. وقتي اين‌ديوار تا آن‌ديوار انفرادي‌ات هفت قدم باشد، دفعه‌ي هشتم‌ که لِنگت باز شد دو حالت دارد:
يا فقره‌ي آخر ملاقات‌، يا طنابي که بالاي چارپايه حلقه‌اش کرده‌اند.
پيله مي‌کني، دردِ دلِ آدم الو مي‌گيرد