عجيب نيست ، اگر تعبيرهاي کجدار ، تفسيرهاي مريض تحفه مي دهند و بي ادعا ترين مردان خدا ، در گوشه اي ، نهال ِ دار ِ خود را آبياري مي کنند ، و من اينجا شهادت مي دهم که از پُـشت ِ مردان واهمه ، دختران ِ سازش پديد مي آيند و مادران شُـبهه بي شک پسران انکار مي زايند! طغيان ِ عقيده ، لزوما بستر انقلاب ِ دروني نيست ، آنچنان که پيشاني ، برهان ِ قاطعي بر تهذيب نفس نخواهد بود ، و استغفار ، راه فرار شايسته اي نيست بر تکرار معاصي روزمره ، و تقليد ، بهان? خوبي نيست براي عدم تفکيک و تشکيک ، و من ، شاعر چيره دستي نيستم براي سرودن شعري که بوي نعمت و طعم نغمت بدهد !

کلاغهاي قار قار مذهب را پرستو فرض کردن ، مخملي ترين نوع حماقت است و اين ابدا شاعرانه نيست اگر بگوئيم : بوت? هرز ريا ، کنج ديوار حقيقت ، زيباست ، يا بگوئيم : درخت يک سراب سبز است !!!