« نگو ... » ، فكر كنم اولين كلمه اي بود كه بعد از خبر مرگش گفتم .

مجال گريه كم و حجم درد بسيار است

توقع تو از اين روح سرد بسيار است

و او رفت و ديگر نمي دانم چه كس درد مردم زمانه را بگويد و چه كس در عصر قحطي لبخند ، از درد مردم بگويد .

ارزش دانسته ها به مقبوليت عرف نيست به اصالت ذات است . و در آخر حرف استاد : اتصال