آرامش طوفانی

به بهانه سقوط هواپیمای ایران ومرگ هموطنانم ...

واگر ما عذاب را از آنها به تعویق نیندازیم ، به جای توبه کردن از گناه تمسخر واستهزا کرده وگویند : چه موجب تاخیر عذاب شد ؟ آگاه باشند که چون هنگام عذاب برسد دیگر از آن رهایی نیابند وبه آنچه تمسخر میکردند سخت گرفتار شوند ( هود - آیه 8)

حکایت این روزها آنچنان درگیرم کرده که سخت آشفته ام ... انگار خداوند تصمیم گرفته تا جوری دیگری با ما حرف بزند

فارغ از همه ی علل فنی و منطقی اتفاقات اخیر ، آنچه بیش از پیش نگرانم میکند این است که در مملکت امام زمانیمان، در مملکتی که قرار بود الگوی دین داری واسلام مداری باشد ، اخلاق اسلامی ، رافت محمدی وعدالت علوی تباه شد؛ دین آلت دست حاکمان گردید  واکثریت سکوت کردند وحالا باید هر روز منتظر پیغام شومی باشیم ... عذاب الهی دروغ نیست و همین مرا نگران کرده است ...

خدایا

به حق محمد وآل محمد بدرفتاری دینی حاکمانمان را به پای مردم ننویس ...

خدایا

 سکوت مردممان در برابر ظلم آشکار را ببخش وبیامرز ومهربان تر از این از خواب غفلت بیدارمان کن ...